Küfret be amca tutan mı var?

Müzik ruhun gıdasıdır diye bir laf vardır, küfür de insanın emniyet supabıdır, patlamayı önler.....

GAZETECİLER.COM
Hasan Pulur bugünkü yazsının başlığını “Gel de küfretme!” diye atmış…
Kime kızmış peki?..
Hiç… Hiç kimseye kızmamış Hasan Pulur…
3 çeyrek asırdır sürekli küfrettiği için olsa gerek, küfrün, ölçüsü şaşırılmazsa "iyi" bir şey olduğunu anlatmaya çalışmış...
Bakın nasıl…
 
Sanatta küfür olur mu? “3. Recep İvedik”i merakla beklediğimize göre “âlâsı” olur, yeter ki ölçüsü olsun, estetiği olsun, küfretmek için küfredilmesin.
Hayatta ne varsa sinemada da, tiyatroda da, romanda da, hikâyede de, mizahta da, sanatta da olmalı.
Her şeyin güzeli, estetiği, yakışanı vardır.
* * * 
“Küfür” insanı dinden çıkarır. İnkâra sapmaktır küfür…
Bu nedenle Trakyalılar “küfür” demezler…
Ya?..
“Sövmek” hatta kendi şiveleriyle,”süümek” derler…
İyi süümeyen kızanın (çocuk) da gelecekte adam olmayacağına inanırlar…
Hasan Pulur da iyi sövenlerdendir bilirim…
Yeter ki bu yaşından sonra küfredenlerden olmasın…
 
A.B.O.
Kim küfretmiyor?
Hayatın içinden gelen küfür niye sahneye ya da ekrana çıkmaz?
Tabii küfretmesini bilirsen...
* * *
Bazen argo ile küfür karıştırılır, oysa aralarında fark vardır.
Ali Püsküllüoğlu şöyle der:
“Aynı uğraş alanındaki insanların, kullanılan ortak genel dilden ayrı olarak benimseyip kullandıkları, herkesçe anlaşılamayan, kendilerine özgü sözcük, deyimlerin yer aldığı özel dil ve bu dili oluşturan sözcüklerin tümü.”
Çeşitli argo vardır; okul argosu, kışla argosu, gemici argosu, kerhane argosu gibi...
Örnek, “yağ” deyince aklınıza ne gelir?
Zeytinyağı gelir, katı yağ gelir değil mi?
Ama argoda “yağ”, aşırı dalkavukluğa dönüşmüş övgüdür.
Tıpkı “yağcı”nın da dalkavukla birlikte anılması gibi.
Onun için küfür ile argoyu karıştırmamak gerekir.
* * *
MİLLİYET’in “Cadde” ekinde bu konu araştırılmış, “Sanat ne kadar küfür kaldırabilir?” başlığı altında...
Anlaşılan Zuhal Olcay’ın başrolü oynadığı “Şölen”de küfür bolmuş, ama kimse de şikâyetçi değilmiş...
Elif Aktuğ şöyle diyor:
“Şölen’i izledikten, oyuncuları ayakta alkışladıktan sonra acaba biraz daha az küfür olmaz mıydı? diyorsunuz. Ama oyundaki küfürler elbette ki başarıyı gölgelemiyor ve müthiş finalin ardından seyirci üç kez bis yaptırıyor.”
Müzik ruhun gıdasıdır diye bir laf vardır, küfür de insanın emniyet supabıdır, patlamayı önler; iki küfür, hırsınızı, kızgınlığınızı alıp götürür.
 
Ve sonra bazı sevimli anekdot ve fıkralarla küfrün ne kadar yararlı(!) bir şey olduğunu anlatmış Hasan Usta…