Kiremitçi, Yaprak Dökümü'nü neden red etti?

TUNA KİREMİTÇİ / HÜRRİYET

Yaprak Dökümü ve ben

Yaprak Dökümü’nü niye ben yazmadım?” diye sorsam, kitap kurdu olduğunuz için yapıştırırsınız hemen: “Çünkü onu yazan Reşat Nuri”.

O zaman hemen ekleyeyim: Diziden bahsediyorum.
2006 başları... Elmax’ın Nişantaşı’ndaki ofisinde, Ekrem Çatay ile toplantıdayız.
Heyecanla projesinden bahsediyor: Reşat Nuri’nin “Yaprak Dökümü” romanını dizi yapacak.
“İki çok yetenekli senarist arkadaşımız var” diyor: “Sizin de onlarla çalışmanızı istiyoruz.”
Projeye kendisinin başlayacağını, rayına oturduktan sonra oğlu Kerem’e devredeceğini söylüyor.
Belli ki güveni tam; hem oğluna hem de projesine...
O ısrar ediyor, ben direniyorum. 
Sonunda veriyorum tarihi cevabımı: “Beni affedin Ekrem Bey, şahsen edebiyat uyarlaması bir dizinin tutacağına inanmıyorum!”
¡¡¡
Gülmeyiniz; tarih böyle sivri zekâlı laflarla dolu...
Henüz yolun başındaki The Beatles’ı dinleyip “Liverpool’dan gelen bu çocuklarda iş yok!” diyen dahi plakçı var mesela.
Sonra “Telefon denen bu yeni icatta hiçbir gelecek göremiyorum!” diyen yatırımcı var.
Övünmek gibi olmasın, işte ben de bu kervana katıldım. Nedenimse basitti: Ekrem Bey’in vizyonuna kafam basmamıştı. Hatta toplantıdan çıkınca kendi kendime “yazık...” demiştim: Adamcağızın emekleri boşa gidecek.
¡¡¡
“Yaprak Dökümü”nün ilk günden beri senaristliğini yapan  Ece ve Melek, gerçekten de hem ece ve hem de melek gibi iki arkadaştır. Ne zaman bir yerlerde karşılaşsak bu olayı hatırlar, gülüşürüz.
Melek beni teselli etmek için “ama sen olsaydın biz meşhur olamazdık” der.
Ben olsaydım bu dizi bu kadar güzel olur muydu orası tartışılır ama büyük işlere imza atmanın vizyon gerektirdiği tartışılmaz. “Yaprak Dökümü”nden alınacak dersler çok bu yüzden.