Kavuklu ve Pişekâr, İskender Pala'yı kızdırdılar

ADNAN BERK OKAN - HABER ANALİZ

Dramalı Hasan, sözleri kendisine ait Rast eserinde, “Açılan bir gül gibi, gir kalbe gönül gibi; coşarım sen gülersen, ağlarım ben küsersen; kalbime gir bahar ol, yüreğim tazelensin” diyor…
Mehmet Erbulan’ın “Rüya gibi bir hatıra, her yaşantı bana; ne bulduysa kaybetti gönül aşktan yana. Ömür çiçek kadar narin, bir gün kadar kısa ağlama değmez hayat bu gözyaşlarına” dediği, dünya nimetlerini hiçbir sevgiliye değişmeyeceğini anlatan şiiriniyse Mehmet Ilgın, Hüzzam makamında besteledi…

İşte hayat bu…
Bir yanda sevgilisinin aşkı ile coşan, küstüğündeyse ağlayan bir âşık; diğer yanda ise hayatın, sevgiliye dökülecek gözyaşlarına değmeyecek kadar değerli olduğunu anlatan bir “hayat” düşkünü…
Belki de aşk ihanetine uğradığı için gözünü dünya nimetlerine çevirmiş bir hercai…

Aleattin Yavaşça, güftecisi bilinmeyen şiiri Hicaz makamında notalara dökerken şöyle diyordu: "Ağlar gezerim sahili sanki benimlesin, ayda yüzün geceyi öpen sularda sesin. Bilmek istemem şimdi nerede nasıl kiminlesin, dünya gözümde değil çünkü sen gönlümdesin”…
Peki ya bir başka şiirinde sevgili için gözyaşı dökmeye değmeyeceğini söyleyen yüreği yanık Mehmet Erbulan’a ne diyeceğiz?..
İsmet Nedim’in Muhayyer makamda bestelediği güftesinde bakın ne diyor: “Aşkınla yana yana kül olsa da ocağım, bu gönül sayfasını artık kapatacağım. Geçse de gençlik çağım boş kalsa da kucağım, sözümü tutacağım, adını anmayacağım…”

Aleattin Yavaşça,  “dünya gözümde değil çünkü sen gönlümdesin” derken, İsmet Nedim, Mehmet Erbulan’ın şiirinde “Adını anmayacağım” diye haykırıyor…

Sadullah Ağa, güftekârı bilinmeyen Hicaz eserinde; “Ah nideyim sahn-ı çemen seyrini cânânım yok, Ah bir yanımca salınır servi hırâmanım yok” diyor…
Peki ya “Acıların Şairi” Mehmet Erbulan ne diyor; yine İsmet Nedim tarafından, Nihavend makamında bestelenen güftesinde?..
Söyleyeyim: “Artık senin adını, zehir saçan aşkını unutmak istiyorum; unutmak istiyorum artık ben o kadını, zehirli bakışını, unutmak istiyorum…”

Şimdi düşünün lütfen…
Şairlerin aşk konusundaki görüş ayrılıklarını tartışmak mı daha keyifli olur?..
Yoksa referandumda niçin "evet" ya da “hayır” denmesi gerektiğine dair tartışmaları mı?..
Ya da Başbakan'ın "muhteşem bir aktör" olduğunu iddia edenlerle, "Başbakan ağlarken samimiydi" diyerek Başbakan'ın gönlünü okuyanların tartışmalarını dinlemek mi size daha büyük haz verir?..

Kim bilir?.
Belki de "siyaset" yerine; Recep İvedik ile Berrak Tüzünataç'ın balkon öpüşmelerinin temelinde yatan sebebi tartışmaktan hoşlananlar vardır aranızda...
Kiminiz, o öpüşmelerin "reklâm" olduğunu düşünüyorsunuzdur; kimileriniz ise "eski sevgililere nispet yapıldığını"...
Ben ise o konunun tartışıldığını duymak bile istemem...
Bilirim ki ünlü iki kedi de öpüşseydi o balkonda yine haber olacaktı...
Tek farkla...
İki kedi arasında "Aşk" olma ihtimali diğer ikisinin arasında "aşk" olma olasılığından her zaman çok daha fazladır...

Hâsılı değerli, dostlar;
Benim işim olmasa o tür tartışmalara yan gözle bile bakmam...
Dinlemek zorunda kalsam kulaklarıma pamuk tıkarım...
Peki, ben neyi mi yeğlerim?..
Söyleyeyim...
Aşkın, âşıkların, şiirlerin tartışılmasını...

Bugüne kadar, Fatih Altaylı - Murat Bardakçı ikilisinin sunduğu hiçbir programı (işim gerektirdiği halde) baştan sona kadar dinlemeye dayanamadım ama İskender Pala’yı konuk ettikleri programın tekrarını da büyük bir keyifle ve son kelimesine kadar dinledim…
Bir de Fatih ve ille de Murat; İskender Pala’nın da dediği gibi işi sulandırmasaydılar çok daha güzel olacaktı ama inanın Kavuklu ve Pişekâr’a rağmen İskender Pala harikaydı…
Sizi seviyorum İskender Hocam…
İyi ki, varsınız…

Sizlere de her şeye (bütün sululuklarınıza) rağmen teşekkür ediyorum Fatih ve Murat…
İyi ki hocamı konuk ettiniz…
Ve siz Habertürk TV program akışı yetkilileri…
İyi ki o söyleşiyi tekrar yayınladınız da gönlümüz bayram etti…