Hıncal Uluç için...
Bu ülke medyasında neredeyse bir sayfalık köşesini en doğru, en verimli, en yararlı kullanan yazar; Hıncal Uluç'tur...
"Gazetecilerin asıl vazifesi nedir?.." diye
sorsam içinizden kaçınız "siyaset haberi vermek, siyasi
yorum yapmak"; kaçınız, "kamu görevi yaparak her
konuda oluşmuş aksaklık ve noksanlıkları kamuoyu ve siyasal
yönetimlerle paylaşmaktır" dersiniz bilemem...
Ama bence asıl vazifemiz; ikinci şık olmalı...
Yani; "her konuda oluşmuş aksaklık ve noksanlıkları kamuoyu ve siyasal yönetimlerle paylaşmak"...
Biliyorum efendim...
Bizde gazetecilik elbette asla böyle yapılmaz...
Zaten "özel habercilik" bitti...
Ajanslar ne geçerse aynen yayınlıyoruz...
Haliyle onlar da genelde siyasi içerikli haberler...
Veya cinayet...
Cinayetin ise neden işlendiği?..
Cinayet zanlısının eylemi yapmadan önce başına neler geldiği...
Maktulle katil arasında ne gibi sorunlar yaşandığı...
Katilin ve maktülün cinayetten önceki ruhsal durumları falan yok...
"Falanca, filancayı öldürdü.."
İşte bu kadar...
Bütün gazete ve televizyonlarda aynı haber...
Ve işte buna bile bizim gazeteci milleti "kamu yararına haber" diyor...
kamu bu tür haberlerden nasıl yararlanıyorsa?..
Neyse...
Uzatmayayım...
Sadede geleyim...
Bu ülke medyasında neredeyse bir sayfalık köşesini en doğru, en verimli, en yararlı kullanan yazar; Hıncal Uluç'tur...
Bir gün yoktur ki ülkenin, halkın, kurumların hepimizi ilgilendiren sorunlarından birine yer vermesin...
Hem de...
Yetkililerin nasırlaşmış kulaklarına, perde inmiş gözlerine rağmen Hıncal Usta bıkmadan usanmadan, "canım daha geçen gün yazmıştım" boşvermişliğine düşmeden ha bire yazar...
Bugünkü Sabah'ta "İstanbul'un iflasının resmidir!.." başlığı altında yayımlanan makalesinde (Yine.) İstanbul trafiğinin müflis haline ve o iflâstan sorumlu emniyetin, vilayetin vurdumduymazlığına dikkat çekiyor...
Biliyorum; biliyoruz; Hıncal Usta da biliyor ki bir şey değişmeyecek...
Ama...
Bir şeyin değişmeyeceğini bilmesi, görevini yapmasına engel değil...
Aynı konuyu defalarca yazması da benim kendisini alkışlamama engel değil elbette...
Beynine, parmaklarına, klavyene sağlık Usta'm...
Ama bence asıl vazifemiz; ikinci şık olmalı...
Yani; "her konuda oluşmuş aksaklık ve noksanlıkları kamuoyu ve siyasal yönetimlerle paylaşmak"...
Biliyorum efendim...
Bizde gazetecilik elbette asla böyle yapılmaz...
Zaten "özel habercilik" bitti...
Ajanslar ne geçerse aynen yayınlıyoruz...
Haliyle onlar da genelde siyasi içerikli haberler...
Veya cinayet...
Cinayetin ise neden işlendiği?..
Cinayet zanlısının eylemi yapmadan önce başına neler geldiği...
Maktulle katil arasında ne gibi sorunlar yaşandığı...
Katilin ve maktülün cinayetten önceki ruhsal durumları falan yok...
"Falanca, filancayı öldürdü.."
İşte bu kadar...
Bütün gazete ve televizyonlarda aynı haber...
Ve işte buna bile bizim gazeteci milleti "kamu yararına haber" diyor...
kamu bu tür haberlerden nasıl yararlanıyorsa?..
Neyse...
Uzatmayayım...
Sadede geleyim...
Bu ülke medyasında neredeyse bir sayfalık köşesini en doğru, en verimli, en yararlı kullanan yazar; Hıncal Uluç'tur...
Bir gün yoktur ki ülkenin, halkın, kurumların hepimizi ilgilendiren sorunlarından birine yer vermesin...
Hem de...
Yetkililerin nasırlaşmış kulaklarına, perde inmiş gözlerine rağmen Hıncal Usta bıkmadan usanmadan, "canım daha geçen gün yazmıştım" boşvermişliğine düşmeden ha bire yazar...
Bugünkü Sabah'ta "İstanbul'un iflasının resmidir!.." başlığı altında yayımlanan makalesinde (Yine.) İstanbul trafiğinin müflis haline ve o iflâstan sorumlu emniyetin, vilayetin vurdumduymazlığına dikkat çekiyor...
Biliyorum; biliyoruz; Hıncal Usta da biliyor ki bir şey değişmeyecek...
Ama...
Bir şeyin değişmeyeceğini bilmesi, görevini yapmasına engel değil...
Aynı konuyu defalarca yazması da benim kendisini alkışlamama engel değil elbette...
Beynine, parmaklarına, klavyene sağlık Usta'm...