Günün yazarı Ahmet Kekeç

Hayatımın tek bir gününde “ocu, şucu, bucu” olmadığım için “Atatürkçü” de
olmadım…
Oldum olası bir isim sonuna getirilen “aidiyet” ekine mesafeli durdum…
Ama…
Atatürk’e olan saygım, sevgim, hayranlığım ve ondan aldığım feyiz olağanüstü
oldu, olacak…

*
Atatürk’ü bir siyasi önder, bir ulusal değer olarak değil de “tanrı” gibi görenleri
ömrümce eleştirdim.
Ama…
Atatürk’e hakaret ve küfür eden, ona iftira atmak arsızlığından
vazgeçmeyenlerden ise “nefret” ettim, ediyorum, edeceğim…

*
Ahmet Kekeç’in yazısında bugün kendime çok yakın bir “Atatürk” tanımı buldum.
Kekeç’in; “Atatürk anlayışı” ile aynı cümle içinde anılmasına bile dayanamadığım
“Kemalizm” ilkelliğini eleştirme gerekçelerine bayıldım.

*
Ancak…
Ahmet Hakan’a yaptığı hakaretleri kınadım…
“Ben onun adını anmadım” derse eğer Kekeç…
Aklımla alay ettiği için kendisine olan saygımı kaybederim.

*
Ve o kabul edilemez ayıbına rağmen…
Ahmet Kekeç’i Atatürk üzerine yazdığı güzel yazısıyla günün yazarı seçtim…