Gülse Birsel Sabah'ın sahibi olacak
25 yıllık gazetenin 20 yılında o var... Her işte çalışmış... Aklına da koymuş diyor ki; Sabah benim olacak.
GAZETECİLER.COM -
Üzerinde bir beyaz kot ve yarım saat gecikme ile 19 yaşındayken
Sabah gazetesinin kapısını çalmış Gülse Birsel...
O gün o kapıdan içeri girmiş...
Ve giriş o giriş...
Gazetenin 25'inci yılında belki de en ilginç, en muzip yazı da ondan geldi...
25 yılın 20 yılını yaşadığı Sabah'ın sahipliğine göz dikmiş...
Bakın neler diyor;
19 yıldır SABAH grubunun matbaa ve yemekhane hariç her bölümünde çalışmışım! Beni civcivken almışlar, çekirdekten yetiştirmişler! Dergilerde stajyerlik, muhabirlik, editörlük, yayın yönetmenliği, yöneticilik, gazetede yazarlık, televizyonda metin yazarlığı, sunuculuk, senaristlik, oyunculuk, hepsini yapmışım... Hatta en son grubun yayınevinden kitabım çıkmış.
Bakanlıkların bekçileri, emektar çaycıları filan vardır, havalarından geçilmez, "Biz ne bakanlar, başbakanlar, hükümetler eskittik, bak onlar yok, biz hâlâ buradayız, " diye bilgiç bilgiç sırıtırlar ya, benimki de o hesap. SABAH grubunda kaç bina, kaç genel müdür, kaç yönetim, hatta kaç patron değişmiş, ben demirbaş! Herhalde emeklilik yıllarımda da arşivde istihdam ederler beni, "Yıllardır ne olup ne bittiğini bir bu biliyor, " diye!
AMANIN 20 YIL MI?
Hafta başında "SABAH’ın 25. yılı vesilesiyle sizden anılarla dolu bir yazı istiyoruz, " dediklerinde "Anı mı? Yahu ben daha kaç senedir SABAH’tayım ki, topu topu... . amanın 20 yıl mı?" diye şaşkınlıkla hopladım! Azıcık yaşım tutsaymış kurucular arasında olacakmışım bugün yani! Şilt, ne bileyim altın saat filan vereceklerdi belki. Zira neredeyse topraktan girmişim SABAH’a!
SABAH BİR GÜN BENİM OLACAK
Ama benim gözüm daha yükseklerde! Hani bir arazide, metruk evde filan uzun zaman kalan, yerleşen insan orayı yavaş yavaş sahiplenir, eker biçer, tamir eder, o kadar uzun yıllar geçer, iş öyle bir noktaya gelir ki, devlet o mülkün tapusunu zamanaşımı filan diye resmen o kişiye verir ya. Ben onu bekliyorum! SABAH benim olacak! Görürsünüz. Sadece zaman ve sabır meselesi.
Yeterince beklersem olacağına inanıyorum! 75. yılı kutlarken arşiv odasında dişlerim dökülmüş halimle pis pis sırıtacağım ve "Demiştim, " diyeceğim! Ama şimdilik, 25. yıl kutlu olsun!
O gün o kapıdan içeri girmiş...
Ve giriş o giriş...
Gazetenin 25'inci yılında belki de en ilginç, en muzip yazı da ondan geldi...
25 yılın 20 yılını yaşadığı Sabah'ın sahipliğine göz dikmiş...
Bakın neler diyor;
19 yıldır SABAH grubunun matbaa ve yemekhane hariç her bölümünde çalışmışım! Beni civcivken almışlar, çekirdekten yetiştirmişler! Dergilerde stajyerlik, muhabirlik, editörlük, yayın yönetmenliği, yöneticilik, gazetede yazarlık, televizyonda metin yazarlığı, sunuculuk, senaristlik, oyunculuk, hepsini yapmışım... Hatta en son grubun yayınevinden kitabım çıkmış.
Bakanlıkların bekçileri, emektar çaycıları filan vardır, havalarından geçilmez, "Biz ne bakanlar, başbakanlar, hükümetler eskittik, bak onlar yok, biz hâlâ buradayız, " diye bilgiç bilgiç sırıtırlar ya, benimki de o hesap. SABAH grubunda kaç bina, kaç genel müdür, kaç yönetim, hatta kaç patron değişmiş, ben demirbaş! Herhalde emeklilik yıllarımda da arşivde istihdam ederler beni, "Yıllardır ne olup ne bittiğini bir bu biliyor, " diye!
AMANIN 20 YIL MI?
Hafta başında "SABAH’ın 25. yılı vesilesiyle sizden anılarla dolu bir yazı istiyoruz, " dediklerinde "Anı mı? Yahu ben daha kaç senedir SABAH’tayım ki, topu topu... . amanın 20 yıl mı?" diye şaşkınlıkla hopladım! Azıcık yaşım tutsaymış kurucular arasında olacakmışım bugün yani! Şilt, ne bileyim altın saat filan vereceklerdi belki. Zira neredeyse topraktan girmişim SABAH’a!
SABAH BİR GÜN BENİM OLACAK
Ama benim gözüm daha yükseklerde! Hani bir arazide, metruk evde filan uzun zaman kalan, yerleşen insan orayı yavaş yavaş sahiplenir, eker biçer, tamir eder, o kadar uzun yıllar geçer, iş öyle bir noktaya gelir ki, devlet o mülkün tapusunu zamanaşımı filan diye resmen o kişiye verir ya. Ben onu bekliyorum! SABAH benim olacak! Görürsünüz. Sadece zaman ve sabır meselesi.
Yeterince beklersem olacağına inanıyorum! 75. yılı kutlarken arşiv odasında dişlerim dökülmüş halimle pis pis sırıtacağım ve "Demiştim, " diyeceğim! Ama şimdilik, 25. yıl kutlu olsun!