Ertuğrul Özkök'ten Özdemir İnce'ye: "Kovcu" ben miyim?

Hürriyet gazetesi yazarı Ertuğrul Özkök, Cumhuriyet'teki "Türk edebiyatı mı yokda Türkçe edebiyat mı?" tartışmasını köşesine taşımasının ardından tartışmanın taraflarından biri olan Cumhuriyet yazarı Özdemir İnce'nin kendisine "kovcu" lakabı taktığını söyledi. Özkök, İnce'ye göndermede bulunarak, "Kovcu ben mıyım?" diye sordu.

İşte Özkök'ün yazısının ilgili kısmı:

ÖZDEMİR İNCE BANA KOVCU LAKABINI TAKMIŞ

Cumhuriyet gazetesinde “Türk edebiyatı mı” demek lazım yoksa “Türkçe edebiyat mı” konusunda çıkan polemiği anlatan bir yazı yazdım ya... Gayet nezih bir dille... Cevabı da aynı “nezih” ifadelerle geldi. “Türk edebiyatı” sözünün en büyük dil muhafızı Özdemir İnce bana bir lakap takmış: “Kovcu...”

Vallahi hiç duymamıştım ama böyle bir kelime hakikaten varmış. Manasını da şöyle yazmış: “Dedikoducu, fitneci, gammaz, fitçi, arabozucu, kışkırtıcı...” Tamam da bir tek şunu anlayamadım neden ben?

OLAYI YAŞANDIKTAN SONRA ANLATTIM

İki yazar birbirine girmiş. Olay sayfalara yansımış. Biri, “Türkçe edebiyat” dediği için, ötekini “densizlikle” suçlamış, öteki bu üslubun “faşizan” olduğunu yazmış yayınlamamışlar.... Neticede, ulusalcı bir refleksle “Türk edebiyatı” kelimesini savunan Özdemir İnce, gazetede kalmış, “Türkçe edebiyat” kavramını kullanan liberal yazar artık o gazetede yazamaz olmuş. Şimdi bu olup biteni, olup bittikten, o yazar ayrıldıktan sonra yazdığım için ben “kovcu” oluyorum...

"KOVCU" BEN MİYİM?

İyi de “kovcu” kelimesinin kaynağında bir de “kovmak” fiili var. Söyler misiniz, kim kimi kovdurmuş bu gazeteden? “Türk” diyen, “Türkçe” diyeni değil mi... Niye ben “kovcu” oluyorum...

"ANA RAHMİNE HAKLI DÜŞMÜŞ OLANLAR"

Özdemir İnce’nin geçmişte kullandığı ve çok sevdiğim bir cümlesi vardı. “Ana rahmine haklı düşmüş olanlar” derdi... O lafı çok sevmiştim... Ben o günlerde Murat Belge gibi liberal yazarlar için söylediğini sanmıştım. Kendisi için söylediğini şimdi fark ettim.