Engin Ardıç kaybetti

Çocuğuna okul pantolonu alamadığı için intihar eden İsmail Devrim'le ilgili pek çok yazı yazıldı, yorum yapıldı. 

Fakat bugün Engin Ardıç'ın yazdığı yazı hayli ilginçti. 

Engin Ardıç tek tip kıyafetin okullarda zorunlu olmasını eleştiriyor ve bu konuda Milli Eğitim'i suçluyor. Daha önceki uyarılarını dinlemediklerini vurgulayarak. 

Engin Ardıç bu eleştirisinde haklı olabilir. 

Fakat bir babanın intiharına yaklaşım biçimi doğrusunu söylemek gerekirse çok da "şık" olmamış. 

Kendi çocukluğundan örnek veren Engin Ardıç şöyle diyor: "İlkokula başladığımda kendime ait bir pantalonum yoktu. Babamın eski pantalonundan "tornistan" bir şey giyiyordum.
Çocuk bu ya, o sıralar yeni çıkmış ve pek moda olan, fiyaka vesilesi bir "tükenmez" koymuşum arka cebime, o da akmış, hem de kırmızı...
Yenisini alacak paramız yoktu, bütün bir kış boyunca kıçı kırmızı lekeli babamın eski pantalonuyla gittim geldim okula.
Fakat babam, Adnan Menderes'ten nefret ettiği halde, suçu Adnan Menderes'e yükleyip intihar etmedi."

Yani özetle diyor ki parası olmayan, aynı durumda olan babalar da var/dı. Kalkıp suçu hükümete yüklemediler ve intihar etmediler! 

Ölmüş gitmiş bir adamın arkasından "suçu hükümete yükledi ve intihar etti" diye bir itham ne kadar insani ve vicdani olabilir?

Engin Ardıç bu yaklaşımıyla günün kaybedeni oluyor.