Engin Ardıç kaybetti çünkü...

Engin Ardıç'tan bir "beyefendi" hayal etmek...
Ne kadar olmayacak bir dua imiş meğer...
Oysa biz son zamanlarda nasıl da umutlanmıştık...
Birkaç "küfürsüz - hakaretsiz" yazısını bulduğumuzda bin atlı akınlardaki çocuklara dönüp "Engin Ardıç kazandı" veya "Alkışlar Engin Ardıç için" demiştik...
Af edersiniz ama "halt" etmişiz...
Bugünkü SABAH'ta başlığı altında yayımlanan yazısını okuduktan sonra bir kez daha anladık ki "Engin Ardıç ve edep asla yan yana kulnılmayacak iki masum sözcüktür"...
Şuraya bakar mısınız lütfen:

Allah kimseyi Aydın Doğan ve/veya Zafer Mutlu'ya uşaklık etmek zorunda bırakmasın.
Ya bizim "hükümetten talimat aldığımız" iftirasını utanmadan ortaya atacak kadar köpekleşmek zorunda kalırlar...

Duyurulur...
Engin Ardıç, bu cümlesinde kullandığı "köpekleşmek" sıfatı için Aydın Doğan Gurubu yazarlarından ve Aydın Doğan'dan özür dileyene kadar ağzıyla kuş tutsa "kazandı" demeyecek kendisini asla "alkışlamayacağız"...
Bugün de "kaybettin Engin Ardıç" deyip noktayı koyuyoruz...