Çölaşan ile Ulusal medyanın günahı
Nazlı Ilıcak Hrant Dink'i ölüme götüren süreçteki medya günahlarını hatırlattı.
GAZETECİLER.COM - Günlerdir
Hrant Dink davasının hakimini, aldığı karar nedeniyle yerden yere
vuruyoruz...
Peki ya "iğneyi" hiç kendimize batırmayı denedik mi?
Medyanın Dink cinayetindeki "günah' defterini hatırladık mı?
Sabiha Gökçen ile başlayıp da "kan" davası ile yok ettiğimiz Hrant Dink'i hedefe koyan medya değil miydi?
Nazlı Ilıcak medyanın günah defterini açmış. Arşivden Dink'i hedef haline getiren haberleri çıkartmış...
İyi de yapmış...
Medyanın kendi günahları söz konusu olduğunda balık hafızalı rolü yapmayı iyi becerdiğini biliriz...
İşte Nazlı Ilıcak'ın yazısından bölümler;
HÜRRİYET: Dink, pek tanınmazken, 21 Şubat 2004'te, Hürriyet gazetesi, Agos'ta çıkan Sabiha Gökçen haberini iktibas ederek, bu gazetenin Genel Yayın Müdürü Dink'i kamuoyuna mal etti. Burada bir kötü niyet olduğunu söylemiyorum ama, hemen ertesi gün, Genelkurmay Başkanlığı, Gökçen'in Ermeni olduğu iddiasının Atatürk milliyetçiliğine, ulusal devlet yapısına karşı, milli birlik ve beraberliğimizi sarsan bir tavır olduğunu bir bildiriyle açıkladı. Hrant Dink, öldürülene kadar bir daha gündemden düşmedi. Onun, "Türk düşmanı bir Ermeni" olduğu teması özellikle Yeniçağ, Önce Vatan, Ortadoğu gibi "aşırı milliyetçi" gazetelerde ve ulusalcı (ya da Ülkücü) çevrelerde sürekli işlendi.
EMİN ÇÖLAŞAN: 24 Şubat 2004 tarihli makalesinde Emin Çölaşan, Dink'in, 13 Şubat'ta Agos'ta çıkan bir yazısını ele aldı. O makalenin içinden tek bir cümleyi cımbızla çekti: "Türkten boşalacak o zehirli kanın yerini dolduracak temiz kan, Ermenilerin Ermenistan'la kuracağı asil damarında mevcuttur." Çölaşan, AB yolunda hızla ilerleyen Türkiye'de, imam nikâhından Türk'ün zehirli kanına kadar her şeyin özgür olduğunu söylüyor ve "AB'yi, babalarının hayrına istemiyorlar" diye makalesini tamamlıyordu.
Önce Vatan'dan iki örnek: "İnsan suretindeki Ermeni tahrikçisi sürüngenlere, Türk'ün kanının zehirli vasfını, içtimai şifa niyetine göstermek lâzım."
"Kan sarhoşu Ermeni çetesinin alçak ve aşağılık bozuk kanını Türk damarında vehmedenler, bunu hırlayış şeklinde ifade etmekten çekinmiyor. Hayvan bile komşusunun tarlasına keyfince dalamazken, Agos'a, bu hayvani başıboşluktan beter tecavüz cesaretini veren kim?"
Yeniçağ gazetesi "Ermeni'ye bak" manşetini attı ve şöyle yazdı (9 Ekim 2004): "Aklınca Mustafa Kemal ile alay etmeye kalkıyor. Ruslarla birlikte olan ve Türk askerini sırtından süngüleyen Ermeni çetelerinin kıçlarına yediği tekmenin acısını çıkarmaya çalışıyor Hrant."
BATI TRAKYA: Yayın kurulunda Veli Küçük'ün bulunduğu Batı Trakya dergisinde de, "Ermeni küstahlığına bak" başlığıyla bir yazı çıktı. "AB ve teslimiyetçi AKP hükümetinden cesaret alarak Dink'in Atatürk'e dil uzattığı" ileri sürüldü.
Yazının tamamı için tıklayın
Peki ya "iğneyi" hiç kendimize batırmayı denedik mi?
Medyanın Dink cinayetindeki "günah' defterini hatırladık mı?
Sabiha Gökçen ile başlayıp da "kan" davası ile yok ettiğimiz Hrant Dink'i hedefe koyan medya değil miydi?
Nazlı Ilıcak medyanın günah defterini açmış. Arşivden Dink'i hedef haline getiren haberleri çıkartmış...
İyi de yapmış...
Medyanın kendi günahları söz konusu olduğunda balık hafızalı rolü yapmayı iyi becerdiğini biliriz...
İşte Nazlı Ilıcak'ın yazısından bölümler;
HÜRRİYET: Dink, pek tanınmazken, 21 Şubat 2004'te, Hürriyet gazetesi, Agos'ta çıkan Sabiha Gökçen haberini iktibas ederek, bu gazetenin Genel Yayın Müdürü Dink'i kamuoyuna mal etti. Burada bir kötü niyet olduğunu söylemiyorum ama, hemen ertesi gün, Genelkurmay Başkanlığı, Gökçen'in Ermeni olduğu iddiasının Atatürk milliyetçiliğine, ulusal devlet yapısına karşı, milli birlik ve beraberliğimizi sarsan bir tavır olduğunu bir bildiriyle açıkladı. Hrant Dink, öldürülene kadar bir daha gündemden düşmedi. Onun, "Türk düşmanı bir Ermeni" olduğu teması özellikle Yeniçağ, Önce Vatan, Ortadoğu gibi "aşırı milliyetçi" gazetelerde ve ulusalcı (ya da Ülkücü) çevrelerde sürekli işlendi.
EMİN ÇÖLAŞAN: 24 Şubat 2004 tarihli makalesinde Emin Çölaşan, Dink'in, 13 Şubat'ta Agos'ta çıkan bir yazısını ele aldı. O makalenin içinden tek bir cümleyi cımbızla çekti: "Türkten boşalacak o zehirli kanın yerini dolduracak temiz kan, Ermenilerin Ermenistan'la kuracağı asil damarında mevcuttur." Çölaşan, AB yolunda hızla ilerleyen Türkiye'de, imam nikâhından Türk'ün zehirli kanına kadar her şeyin özgür olduğunu söylüyor ve "AB'yi, babalarının hayrına istemiyorlar" diye makalesini tamamlıyordu.
Önce Vatan'dan iki örnek: "İnsan suretindeki Ermeni tahrikçisi sürüngenlere, Türk'ün kanının zehirli vasfını, içtimai şifa niyetine göstermek lâzım."
"Kan sarhoşu Ermeni çetesinin alçak ve aşağılık bozuk kanını Türk damarında vehmedenler, bunu hırlayış şeklinde ifade etmekten çekinmiyor. Hayvan bile komşusunun tarlasına keyfince dalamazken, Agos'a, bu hayvani başıboşluktan beter tecavüz cesaretini veren kim?"
Yeniçağ gazetesi "Ermeni'ye bak" manşetini attı ve şöyle yazdı (9 Ekim 2004): "Aklınca Mustafa Kemal ile alay etmeye kalkıyor. Ruslarla birlikte olan ve Türk askerini sırtından süngüleyen Ermeni çetelerinin kıçlarına yediği tekmenin acısını çıkarmaya çalışıyor Hrant."
BATI TRAKYA: Yayın kurulunda Veli Küçük'ün bulunduğu Batı Trakya dergisinde de, "Ermeni küstahlığına bak" başlığıyla bir yazı çıktı. "AB ve teslimiyetçi AKP hükümetinden cesaret alarak Dink'in Atatürk'e dil uzattığı" ileri sürüldü.
Yazının tamamı için tıklayın