Bu 'İTLİ BAŞLIK' yakıştı mı Salih?
Böyle 'itlik' görülmedi diye başlık atıp Ertuğrul Özkök'ü yazan Salih Tuna bizi hayli şaşırttı.
Salih Tuna'nın köşe yazısının başlığı bu...
Zihnimize bu başlık için üşüşen düşünceler hiç de iyi değil.
Salih Tuna'nın "cin" fikirliliğine verelim...
Tık arzusu, okunma çabası diyelim...
Diyelim ki Salih bir insanın küçük işlerle uğraştığı kanaatini yaratıp kalbini kırmayalım...
"Cinlik" dedik ya...
Böyle itlik görülmedi başlıklı yazı özünde Ertuğrul Özkök'ün Ahmet Kaya'nın mezarını ziyaret etmesine dair...
Yazının giriş kısmı, İsrail'de mahkeme salonuna giren bir itin kovulduğu halde gitmeyişine ilişkin...
Salih Tuna başlığı o 'ite' bağlamış da...
Sözü getirip Ertuğrul Özkök'e dayamış...
İşte yazıdan bir bölüm:
BÖYLE İTLİK GÖRÜLMEDİ
Sokak köpeğinin teki ne bürokrasi ne güvenlik, hiçbir şey dinlememiş, palas pandıras dalmış mahkeme salonuna. Hazirun panik olmuş tabii; "Ulan n'oluyoruz?!" yollu bakmışlar birbirlerine, "Bu itin mahkemede işi ne?" Mahkeme... İsrail'de, aşırı sağcı mahallelerden Mea Şearim'deki "dini" bir mahkeme.
İt mi?
Şeceresi de tıyneti de epey çetrefilli... Kovulduğu yerden gitmeyecek kadar yüzsüz, bütün baskılara direnebilecek kadar da inatçı bir it yani...Dahası, hem yüzsüz, hem inatçı, hem de nasıl derler, biraz takıntılı.İTTEN ÖZKÖK'E
GEÇMİŞ
Bu cümleler de sözü geçen o köpek ile ilgili kurulmuş. Devamında
Ertuğrul Özkök'ün mezar ziyareti var...
İsrail'deki itle mezar başındaki Özkök'ün ilgisi ne derseniz!
Bilmiyoruz...
O yüzden kibar davranıp "cinlik" diyoruz...
Ama iyi anlamda değil bu "cinlik" onu da belirtiyoruz...
Yazının devamına gelince...
Şöyle sürüyor:
Malum balkon konuşmasındaki "helalleşmek" sözcüğünü kaptığı
gibi "Vay Şerefsiz" manşetiyle hayatını kararttığı Ahmet Kaya'nın
mezarında almış soluğu.
Pişman değilmiş ama üzgünmüş!
Halbuki, geçenlerde o şerefsiz manşet hakkındaki düşünceleri sorulduğunda "Ahmet Kaya şerefsiz kelimesini severdi..." diyerek tüy dikmişti.
Vah zavallı vah!
Seçimden iki ay evvel "Ara rejim çuvallıyor" diyordu, seçim sonuçları açıklanınca öyle çuvalladı ki mezarlardan özür dilemeye başladı.
Salih Tuna'nın köşesinin tamamını okuyabilirsiniz.