Binali Yıldırım'ı seviyorum çünkü...

"Herkes için söyleyecek sözüm var” diyecek değilim.
Ama…
67 yıllık hayatım boyunca öğrenim ve eğitimimin yanı sıra pek çok şeyi de bizzat yaşayarak öğrendiğim için şanslı sayılmalıyım.

Yani…
Teorim kadar hatta belki daha da çok pratiği olan biriyim…

*

Yok, hayır…
Her ne kadar bireyin övünmek gibi bir hakkı olduğuna inansam ve yeri geldiğinde övünmeyi bilsem de…
Az önceki yazdıklarımın amacı övünmek değil…
Hem de…

Erasmus’un “sen kendini övmezsen boşuna bekleme kimse seni övmez” derken haklı olduğunu bildiğim halde…

FİLOZOF DEĞİLİM…

Ama…
Düşünen biri olduğuma göre filozof olma fırsat ve imkânını da henüz kaçırmış sayılmam.

Burada sizlerle paylaştığım görüşlerimin deneyim, bilgi ve sağduyudan kaynaklandığını da lütfen kabul edin…
Ama…

*

Mutluluk ve başarı yolunu buluş öyküm ve önermelerime güvenirseniz, “deneyin” derim.
Kazanırsınız…
Çünkü ben (60 yaşımdan sonra da olsa…) kazandım…

YOK EFENDİM PARA DEĞİL…

Mutluluk kazandım…
Ne yazık ki ikisi bir arada kolay olmuyor…
Oluyor diyen “yalan” söylüyor…
Çünkü…
Para ile bulduğunuzu zannettiğiniz şey mutluluk değil hazdır…
Keyif yani…
Ya da kafayı bulmak…
Tıpkı, kendisini “çapkın” zanneden çok paralı birinin bir profesyonelle birlikte olması gibi…

*

Medya ve siyaset ve ekonomi konularındaki önermelerim de bildiklerimin yaşadıklarımla harmanlanması sonucudur..

MESELÂ…

Ne zaman birilerini korkutarak, “asarım, keserim lan” diyerek yenmek, istediğimi elde etmek istemişsem…
Hep ben kaybetmiş, karşımdaki sessiz kişi kazanmıştır…

Ama…
Karşımdaki “asarım, keserim lan” diye çıldırdığında ben sakin kalmışsam eğer; karşımdaki kaybetmiş ben kazanmışımdır…

*

Geçenlerde müzmin muhalif ve klasik CHP’li bir dostum Binali Yıldırım’a “hak ettiğinden fazla” destek verdiğimi ve fakat onun bunu hak etmediğini söylediğinde ona, az önce okuduklarınızı anlattım…

*

Kızan kızsın…
İsterse benimle olan dostluğunu bozsun…
Ben Binali Yıldırım’ı seviyorum…
Çünkü…
Politikacılıktan devlet insanlığına geçen az sayıda siyasetçiden biridir Yıldırım…