Ben bir garip köşe yazarıyım...
Ahmet Hakan Başbakan ile köşe yazarları arasındaki eşitsizliği yazmış bgün. Biri koca Başbakan, biri de gariban köşe yazarı...
GAZETECİLER.COM
Ahmet Hakan bugün Başbakan ile köşe yazarlerı arasındaki polemiğe farklı bir açıdan bakmaya çalışmış. Bir okurunun sorusu üzerine Başbakan ile köşe yazarları arasında eşit bir ilişki bir olmadığını anlatmış.
Ben
onu eleştiriyorsam o da beni eleştirsin
mi?
BİR okurum demiş ki:
“Siz köşe yazarları Başbakan Erdoğan’ı eleştiriyorsunuz... Bu
normal... O da sizi eleştiriyor... Ama buna anormal diyorsunuz...
Neden? Böyle olur mu? Nedir bu çifte standart?”
İşte cevabım...
* * *
Sevgili okurum...
Ben bir garip köşe yazarıyım...
Koruma ordum yok... Evimin önü polis noktalarıyla falan kuşatılmış
değil... Söylediklerimi avuçlarını patlatırcasına alkışlayacak
şöyle babalar gibi bir parti grubum yok... Bakanlarım yok... Genel
müdürlerim yok... Daire başkanlarım yok... Valiler benim
söylediklerimi hiç takmaz... Emrimde polis yok... Emrimde asker
yok... Medya patronları benim iki dudağımdan çıkacak bir çift lafa
bakmıyor... Kızdım mı birilerinin üzerine gönderebileceğim teftiş
heyetlerim yok... Emrimde özel uçağım yok... Kimse bir işaretime
bakmıyor... Her devrin adamları bana yalakalık etmek için sırada
beklemiyor... Benim hoşuma gidecek manşetleri atan medyam yok...
Kalemşorlarım yok...
* * *
Sevgilim okurum...
Ben bir garip köşe yazarıyım...
Korumasız falan gezip dolaşıyorum ortalıkta... En kıytırık şikayet
mektupları gerekçesiyle haftanın en az üç gününü adına “saray”
dedikleri Bakırköy Adliyesi’nde geçiririm... İnsanoğluyuz, korkmak
tabii ki ayıp değil: Sokakta biri arkadan vuracak mı diye ödüm
kopar... Bin türlü tezvirata maruz kalırım... İftira atarlar,
kalleşlik yaparlar... Tehdit ederler... Her gün bir kıyı kasabasına
yerleşip şu vahşi ortamdan kurtulmanın yollarını ararım... Ekmek
parası için her gün atraksiyon yapmak zorunda kalırım... Yükselirim
dibe çekmeye çalışırlar, dibe düşerim üstüme basarlar... Başbakan
bana kaşlarını çattı mıydı, aynı anda bin odak kaşlarını çatar...
Ona vururum, bu alınır... Buna vururum, o alınır... Cemaatim yok...
Sırtımı dayadığım bir iktidar yok...
* * *
Senin anlayacağın sevgilim okurum...
Benim ile Başbakan arasında “Bir tane sen vur / Bir tane de o
vursun” şeklinde formüle edebilecek türden bir eşitlik ilişkisi
yok...
Öyleyse o kutsal cümleden hareket ederek sorarım sana:
“İktidar sahibinin önünde el pençe divan duranların
memleketinde...
Hiç muktedir olan ile gariban bir olur mu?”