'Belki de hak etmiştir dememiz bekleniyor!'

GAZETECİLER.COM - "Her gün aramızdan birinin kalemini elinden alabilirler. Alıyorlar da. Arkasında büyük bir sessizlik bırakıyor, sözüne ket vurulan" Bu satırlar, Radikal'deki köşesinde "Basına resimaltı" başlıklı bir yazı kaleme alan Yıldırım Türker'e ait.

Türker, Nuray Mert'in Milliyet'ten gönderilmesinin ardından şöyle yazdı:

"Kim bilir, dememiz bekleniyor. Kim bilir, belki hak etmiştir. Bu sürece girildikten sonra hiçbir gazete yazarının, muhabirinin işten çıkarılması artık şaşırtıcı değil.

Son olarak Nuray Mert'in başına gelenler karşısında ana akım Türk medyası olarak işte başımızı çevirmiş, çok daha önemli şeylerle ilgilenirmiş gibi yapıyoruz. Nuray'ın arkasında kalanların sağır edici suskunluğu ile birlikte her şey doğal akışındaymış gibi geliyor. Rahatlatıcı. Adeta hak yerini buldu duygusu.

Zaten daha Başbakan Efendi meydanlardan istese harekete geçirebileceğini ilan etmiş olduğu seçmenlerine ve tabii patronlara Nuray'ı işaret ettiğinde, biliyorduk bu günün geleceğini. Oldu bitti. Kurtulduk.

Zaten epeyidir televizyon kanallarında da göremiyorduk kendisini. Pek dobra, pek lafı dolandırmadan konuşuyordu. Kimselere borcu yoktu besbelli. Oysa strateji uzmanları, eski MİT'çiler, Nazlı Ilıcak ve genç klonu nemize yetmiyor.

Hasan Cemal bile çaresizliğini itiraf eden bir yazıyla boynunu büktü. Milliyet'ten başka hiçbir yazar konuya bulaşmadı. İşte bu kadar. Kurtuluverdik o cazgır kadından. Ne kadar kolaymış, değil mi? Başbakan söylememiş miydi?
Memleketin iktidarı, kendine yaraşır işadamlarını da besliyor elbet. Onlardan da karşılık olarak küçük jestler geliyor. İtişe kakışa gazeteleri satın alıyorlar. 'Özgür' basına bekçi olacaklar. Daha büyük ihaleler, daha büyük başkanlıklar için son derece kârlı bir adım. Masraf ettik ama değdi, diyecekler. İlk işleri, kendilerine işaret edilenleri basından silmek.

(...) Bizim takdirimize fazla güvenme Nuray.
Ama tarihe güven. İnsan hayatı sanıldığı kadar kısa değil. Bugün seni kirli tırnaklarıyla işaret edenleri, kanlı arena ahalisi gibi coşkuyla gidişini kutlayanları da, basını şahsi 'bodyguard'ı gibi kullananları da bir gün yine bu meydanlarda bize demokrasi dersi verirken göreceğiz mutlaka. Bu kez başka bir güçlünün kirli koltukaltından ses verecekler bir ihtimal. Ama bir gün basın emekçilerinin örgütlendiğini; cesaretin, hakikate sadakatin ve mertliğin önemini kavradıklarını da göreceğiz.

Görmezsek de ne gam! En azından hiçbir zaman sevdiklerini mahcup etmemiş olacaksın. Seni sevenler de seninle hep gurur duyacak."