Altaylı, İzzet Çapa'ya sırlarını anlattı
Her şeyi bırakıp Cumhuriyet gazetesinde işe başvurdum. Hasan Cemal o zaman yayın yönetmeniydi. Beni spor servisine gönderdi,
İşte o röpotajdan çarpıcı bölümler:
Gazetecilik nasıl başladı? Siz de benim gibi
işletmecilikten mi geldiniz?
(gülüyor) Yok ticaret yapayım dedim. Bir gün baktım borcunu
ödemeyen adamların peşinden koşuyorum, strese giriyorum, "Buna
değer mi?" dedim. Her şeyi bırakıp Cumhuriyet gazetesinde işe
başvurdum. Hasan Cemal o zaman yayın yönetmeniydi. Beni spor
servisine gönderdi, başında da Abdülkadir Yücelman var...
İlk günden Genel Yayın Yönetmeni olmadınız
tabii..
Abdül Ağabey bana çok çektirdi. Herkes takur tukur daktilo yazıyor,
işi biliyor. Gözüm korktu tabii. Kendi mülakatımı sabote etmek için
"Hangi spordan" anlarsın deyince "Kayak" dedim. Meğer o uzmanlık
alanına ihtiyaçları varmış. Sonra yabancı dilimi sordu. 'İngilizce,
Fransızca, Almanca çat pat da İtalyanca' deyince hemen başlamamı
istedi. Fakat her ne hikmetse genelde yönetici koltuğuna oturttular
beni.
O zaman da otomobil merakınız varmış. Hep anlatırlar
otomobillerinizi, çok özel bir şey miydi, ne markaydı
mesela?
Markasını boşver. O zaman için havalı otomobiller. Öyle pek
görülmüş şeyler değil. Asena Özkan bir gün dedi ki "Oğlum burası
Cumhuriyet, komünist gazete, o arabalarla gelme" Ben de arabayı
Sultanahmet'e park edip gazeteye yürümeye başladım.
Eh, 'komünizmin şartları'na uymak lazım
tabii...
Ne komünizmi yahu... Çocuklar "Manyak mısın bu Asena seni kafaya
almış" demezler mi. Tekrar arabayla gelmeye başladım. Bu sefer de
Abdülkadir abi yasakladı."Herkes nasıl geliyorsa sen de habere öyle
gidip geleceksin" dedi. Bu sefer otobüse talim ettik.
Para kazanıyor musunuz bari?
Para mara almıyorum, 1.5 yıl böyle çalıştım sonra para vermeye
başladılar. Bir aylık maaşım iki depo benzine etmiyordu.
Asil Nadir'in iflasının ardından yanında kalmanız vefa
borcu muydu?
İşin balını yerken biberini de yemeye hazır olacaksın. Adam bize
zamanında çok güzel paralar verdi. O zaman için hayal bile
etmeyeceğimiz maaşlar. Zor duruma düşünce bırakıp gitmeyi kendime
yediremedim.
AYDIN DOĞAN'IN MANEVİ EVLADI OLMADIM
Derken Aydın Doğan'ın manevi evladı olma istikametine
gittiniz
Tam öyle değil. Asil Nadir'in medya yatırımları tamamen elden
çıkınca, Nadir de Kıbrıs'a kaçınca ben de askere gittim. Dönüşte
bir de radyo kurduk. Best FM'i. Ama gazetelerden çok teklif vardı.
Hürriyet'i kabul ettim. Başladık. O grupta bana çok değer
verdikleri doğrudur. Ama dışarıdan hiçbir zaman Aydın Doğan'ın
manevi evladı olmadım. Aydın Bey'in "Yakın çevresinde" değildim.
Beraber seyahatlere gitmedim, yatında kalmadım. Çok yakınında
olmadım."Babamsın" diyen manevi evlatları vardı. Aydın Bey'e
"Babamsın" diyenler vardı ama ben onlar arasında olmadım hiç. Ama
değer verirdi bana.
Prensi desek...
Kendini prens zanneden o kadar çok insan vardı ki. Onca prens
arasında sıra bana gelir miydi bilmiyorum. Ama Doğan grubunun beni
pamuklarla sarıp kimseye göstermediği ihtimamı gösterdiği doğrudur.
Çok kaprisime katlandılar, hiç sıkıntı yaşatmadılar. Allahları var.
Ama benden çok da memnun olmadığını biliyorum. Başına çok dert
açardım. Bir gün Aydın bey bir tartışmamız sırasında "Sen bana yine
kalp krizi geçirteceksin" diyecek kadar...
Hürriyet'te kalsaydınız hayatınız farklı mı
seyrederdi?
Ne bileyim. Ama sana komik bir şey anlatayım. Hürriyet'teyim.
Odamda oturuyorum. Telefon çaldı. Allah selamet versin Erol
Bey.
Erol kim?
Erol Simavi.
Erol Simavi ile konuşur muydunuz?
Konuşurduk. Eskiden arada arardı. Neyse dur hikayeyi anlatacağım.
Erol Bey aradı. 'Fatih ben bir halt ettim" dedi. Ne oldu Erol Bey
hayırdır dedim. Almanya'da Aydın Doğan'la buluşmuşlar. Erol Bey
Aydın Bey'e "Gazetenin başına Fatih'i geçir. Ertuğrul Hürriyet'i
Hürriyet olmaktan çıkarıyor. Fatih bu işi çok daha iyi yapar"
demiş. "Sağolun Erol Bey ama halt bunun neresinde" dedim. "Ulan
salak. Ben dedim ya Aydın Doğan'ın seni gazetenin başına geçireceği
varsa artık hayatta geçirmez" dedi. Aylar sonra bir daha aradı.
"Tamam" dedi "Hatamı düzelttim."
Nasıl düzeltmiş?
Aydın Beyi arayıp "Bu Fatih'ten bir halt olmaz"
demiş.
Diyelim masanıza yarın Turgay Ciner'den "Kovuldun" yazan bir mektup
geldi?
Ne yapayım eşyalarımı toplarım. Ben hem çok kovuldum, hem de
kovulmaya çok yaklaştığım zamanlar oldu. Bu meslekte kendini en
önemli sanan insanın bile durumu patronun dudaklarından çıkacak iki
cümleye bağlıdır. Ama bunları umursamam. Nasılsa kafayı çıkaracak
bir yer buluruz. Hem şimdi daha kolay. İnternet falan var. Şunu
biliyorum. Gazeteci kalıcıdır. Eski patronlarımın çoğu bugün
gazetecilikten çok uzaktalar. Ama Turgay Bey, gazeteci olmayan
patronlar içinde bu işi en iyi bileni.
Nasıl yani?
Çok ilginç bir koku alma duygusu var. Bak son dönemde çıkan, ya da
son 10 yılda çıkan iki etkili yazar var. İkisini de bulup çıkaran
Turgay Ciner. Ahmet Hakan'ı da, Yılmaz Özdil'i de yazar yapan,
yazarlığa başlatan kişi Turgay Ciner. Sabah'ta başladı ikisi de.
Şimdi Hürriyet'teler. Yılmaz yıllarca mutfakta çalışmış, kimsenin
aklına ona yazı yazdırmak gelmemiş. Turgay Bey O'nu da Ahmet'i de
yazar yapmış.
SONUNDA YALAKALIĞIN KİTABINI YAZACAĞIM
Biz yine kovulma mektubuna dönelim. Aynı mektup Hande
Altaylı'dan gelse?
O zaman dağılırım tabii. Hiçbir patrona, daha doğrusu hiç kimseye
yapmam ama Hande'ye elimden gelen yalakalığı yapmayı görev sayarım.
İddia ederim ki benden daha yalaka bir koca bulunmaz. Hatta sürekli
düşünüyorum Hande'ye daha fazla nasıl yalakalık yapabilirim diye.
Sonunda kitabını yazıcam bu işin. Ama erkekler benden
tiksiniyor.
Hande hanım nasıl karşılıyor bunu?
Zaman zaman amma yalaka adamsın diyor o da. Geçen gün bir arkadaşım
"Ben de yalakalık yapıyorum ama senin kadar başarılı olamıyorum"
dedi. "Yalakalığı özümseyeceksin, içine sindireceksin" dedim "Arada
diklenmek yok, sürekli yalaka olacaksın karına. Yaptığın yalakalığı
hatırlatmayacaksın, kafasına kakmayacaksın. Doğal biçimde yalaka
olacaksın. Sanki bunun için doğmuşsun, hayattaki varlık sebebin
buymuş gibi yapacaksın."
Hande Altaylı'nın bu kadar yalakalığa değen en önemli
özelliği nedir?
Hiçbir konuda ısrarı, takıntısı yoktur. Mesela bir jean markası
alıyorsa bir daha aynısını almaz, değişime çok açıktır. Paraya pula
önem vermez. Beni ben olduğum için sever. Bazen de sevmez.
Değişkendir. Gereğinden fazla akıllıdır. Zekidir, komiktir.
Esprilidir. Şakadan anlar. Ama herşeyden çabuk sıkılır. İki gün üst
üste aynı arkadaşımızla olsak sıkılır. Hayatında değiştirmediği tek
şey benim. Bir gün dedim ki "Sıkılıp her şeyi atıyorsun, zevklerin
hep değişiyor neden beni atmadın?"
Nedenmiş?
"Çünkü beni hiç değiştirmeye çalışmadın, hiç kısıtlamadın, bana
müdahale etmedin, kendimi seninle özgür hissediyorum. Evliliği
sahibim olmak olarak görmedin. Kendi yolumu aramama engel olmadın.
" dedi.
Süper yalaka olmanızın etkisi yok muymuş yani, boşuna mı
onca yalakalık!
Olmaz mı. Mutlaka vardır.
Meğer ne şeker adammışsınız Fatih Bey. Peki bazen
kızınızı ve Hande Hanım'ı alıp kaçmak gelmiyor mu içinizden bu
Bizans pardon Basın dünyasının stresinden?
Bu "Ne şeker adammışsınız" cümlende biraz ironi seziyorum ve
bozuluyorum. Vallahi şeker adamım ama buna kimseyi inandıramıyorum.
Daha doğrusu beni yakından tanımayan kimseyi inandıramıyorum. Tipim
berbat da o yüzden belki. Ama bu da benim değil ana babamın
kabahati. Kaçmak meselesine gelince. Olmaz mı? Hemde günde kaç
kere... Toskana'ya yerleşmek istiyorum mesela. Goethe'nin dediği
gibi ölmek için, ölümü beklemek için şahane bir yer. Hem sık sık
gider Uffizi'yi gezerim.
Evde 'Teke Tek' kavgalar olmuyor mu hiç?
Ben Hande'yle kavga etmem... O bana bağırır, çağırır konu kapanır.
Bazen onu delirttiğim oluyor tabii
Neye delirir en çok?
Her şeye burnumu sokup maydanoz olmama. Ama ev ile ilgili değil.
Zaten o işlere hiç bulaşmam.
MEDYANIN CÜNEYT ARKIN'IYIM
Medyanın Kadir İnanır'ı mısınız?
Cüneyt Arkın'ı desen daha doğru olurdu. O daha kavgacı. Aslında
kavgacı değilim, son derece iyi kalpli bir adamım ama hakkımı da
korurum. 'Kavga etmek isteyenle ederim" demek daha doğru. Kavgadan
kaçmam. Bela da hep beni bulur bir şekilde.
BAŞBAKANIN UÇAĞINDA EN ACAYİP SORULARI BEN
SORARIM
Bir de gazeteciler arasında 'Başbakan'ın uçağına binmek,
binmemek işte bütün mesele bu' durumu var.
Mesleki açıdan bulunulması gereken bir yer. Ben bazen davet
ediliyorum. Bazen edilmiyorum. Başbakanın bana kızıp kızmamasına
bağlı.
Davet edilmediğiniz zaman bozuluyor
musunuz?
Hayır, bizim nasıl insan tercih etmek hakkımız varsa Başbakanın da
var. "Ben bu Fatih'ten hoşlanmıyorum" deyip almayabilir.
"O uçağa binmediğim zaman bir şey kaybetmiyorum" mu
diyorsunuz?
Cumhurbaşkanları ile, Başbakanlarla çok seyahat ettiğimiz oldu.
Tayyip bey buna ayrı bir hava getirdi, orada bulunmanın önemli
olduğu hissini yarattı. Bir de şu var; uçakta olduğum zaman en
acayip soruları ben soruyorum.
Pervasız mısınız yani?
Tabii ki.
GÜNDE İKİ KERE AĞLARIM
Duygusal mısınız?
Günde iki kere ağladığıma göre sen karar ver..
Neye ağlıyorsunuz?
Her an, her şeye ağlayabilirim.
Nasıl bir babasınız?
Kendime göre şahane bir babayım ama bir de kızıma sormak lazım.
Karıma sorarsan kötü bir babayım. Çünkü Hande evde 'otoriter bir
baba' figürü lazım diyor. Eyvah, bu konuda yengeye karşı geliniyor
galiba. Yahu kıza otorite kullanmaya kalksam 'Anneme kullanamadığın
otoriteyi bana niye kullanıyorsun?" diyecek. Bir evde bir otorite
olur. Onun da ben olmadığı kesin.
Şımartıyor musunuz Zeynep'i?
Hande dizginlemese çok daha fazla şımartabilirim. Mesela doğduğu
gün ona bir spor araba alalım, garaja kaldıralım 18 yaşına gelince
'senle yaşıt' zamanın en güzel arabasını almıştık" diyelim
dedim...
Hande Hanım ne dedi?
"Deli misin, manyak mısın" dedi.
Hep böyle kasıntı mıydınız?
Öyle olduğumu sanmıyorum, sosyalleşmekte güçlük çektiğim için
uzaktan biraz soğuk görünebilirim. Hatta dışarıdan bazıları
'Kasıntı herif' bile diyebilir ama gazetedeki halimi tavrımı bilir
arkadaşlar. Eğlenceliyimdir. Bence tabii.
OFİSTE HELİKOPTER UÇURURUM
Arkadaşlar burada yok, siz anlatın biraz.
Mesela ofiste canım sıkılınca oyuncak helikopter uçururum, uzaktan
kumandalı otomobille oynarım.
Hayret ben de ofiste sadece kelle uçurursunuz
sanıyordum.
Yoo.. Bir gün benim terör estirdiğim görülmemiştir ama gazetede
otoriteyi sağlamak isteyen bazı arkadaşlar beni Gulyabani gibi
gösterip, "Vallahi Fatih Altaylı kapar seni yer" havası
estiriyorlar.
Neyse helikoptere dönelim.
Mesela yazı yazarken bir an bakıyorum şarjım bitmek üzere, kalkıp
helikopteri uçuruyor, sonra tekrar yazıya dönüyorum.
Bazen insanlarla aranıza bir dikenli tel koyuyormuşsunuz
gibi geliyor bana...
Doğru... Hiçbir zaman geniş bir çevre, insanlarla müthiş bir
muhabbet içinde olmak istemedim. Özellikle de bu işe başladıktan
sonra. En yeni arkadaşım 30 seneliktir.
Kaç tane var böyle 'vintage' arkadaşınız?
Hakiki arkadaşım 5 tanedir. Kimsenin hayatımın içine çok da fazla
girmesini istemem. Arkadaşlık benim yaptığım işle çok
bağdaşmaz.
ŞAHANE KÜFÜR EDERİM
Eleştirilere karşı deriniz gerçekten kalın mı yoksa içinize
mi atıyorsunuz?
Hiçbir şeyi içime atmam. Makul eleştirilere karşı derim çok ince,
saldırılara karşı duyarsız.
Günde kaç küfür yiyor benim 'duygusal'
patronum?
Herhalde 100'den aşağı düşmez. Galiz küfür yazanlara onların biraz
üstünde bir tonda cevap veririm.
Altta kalmazsınız yani.
Şahane küfür ederim.
Küfür hazineniz futbol maçlarında da işe yarıyordur...Ne
de olsa o da bir başka tutkunuz...
Hayır, benim futbol tutkum yok Galatasaray tutkum var. Sahada
oynayan takımlardan biri Galatasaray değilse o maç hiçbir şey ifade
etmez benim için.
YAMUK YAPANI ÖYLE BİR ÇİZERİM Kİ DOĞMAMIŞ GİBİ
OLUR
'Yamuk yapanı' kolay çizer misiniz?
Şahane çizerim, hiç yokmuş gibi olurlar. Onları doğmamış, hiç
yaşamamış farz ederim.
Size megaloman mı desem narsist mi
bilemedim?
Neyle ilgili olduğuna bağlı. Aynaya baktığım zaman ne güzel bir
herifim demiyorum. Hatta tip konusunda "Allahım niye bana bu kadar
kötü davrandın" dediğim oluyor zaman zaman.
Soruyu sorarken tip hiç aklıma gelmemişti, iş konusunda
düşünmüştüm.
Buna megalomani denir mi bilmem ama işini iyi yapanlardan biri
olduğumu biliyorum. Gazetecilik işini yani. Ama şunu da biliyorum.
Allahın şanslı kuluyum. Bana hep iyi davrandı. Hep yardım etti.
Elini hiç üzerimden çekmedi. Bazen gülüyorum. Başta imalat hatası
yaptığı için sonra yardımcı oluyor diye.
Daha kesin bir cevap verseniz.
Samimiyetle söyleyeyim, biz profesyonellerin megaloman olması
komedi olur. Patronların gözünde işe yarar bir makinayız sadece.
Modelimiz geçince yerine yenisini koyabilecekleri bir şeyiz.
Sonrasında hurdayız. Yayın yönetmenliğini de çok önemsemiyorum.
Kimler yayın yönetmeni bir baksanıza etrafınıza. Demek ki, matah
bir şey olmak gerekmiyor yayın yönetmeni olmak için. Çok matah bir
şey olduğunuzu zanneder, koltuğu çok önemserseniz, düşünce
kendinizi komik durumlara da düşürebilirsiniz.
Pardon?
Koltukla adam olan, koltuktan kalkınca adamlıktan da çıkar. Önemli
olan adam olmak. Yayın yönetmeniyken bir tarafınızı yalayan güruh,
koltuk gidince sülalenize alenen sövmeye başlıyorsa o megalomaniyi
alın bir tarafınıza tıkın.
Turgay Ciner ile aranız nasıl?
Turgay Bey benim dostum, ağabeyim, arkadaşım gibidir ama sonuçta
patronum olduğunu hiç unutmam. Patron patrondur. Çalışan
çalışan.
MİT'TEN ÇOK MI6'E YAKINIM, CIA'DE DE
ÇALIŞTIM
MİT'çi olduğunuza dair şehir efsanesi doğru
mu?
MİT'ten çok MI6'e yakınım. Bir dönem CIA'de de çalışmıştım. Türkiye
çok garip bir ülke Uğur Mumcu'ya yıllarca MİT'ci dediler adam
ölünce kahraman yaptılar. Türkiye'de biraz öne çıkan herkes,
özellikle de gazeteciler için söylerler bunu. Ben de payıma düşeni
aldım. Benim için o iddiayı söyleyen arkadaşımız şimdi
hapishanede.
Ama MİT'te sorgulandınız.
Sorgu demeyelim. Abdullah Öcalan röportajını yaptıktan sonra davet
ettiler beni. Görüşmeyi ve detayları öğrenmek istediler. Ben de
anlattım. Gizli bir şey değildi ki.
Ne yapmıştınız ?
Nasıl gittik, nerede buluştuk. Ne konuştuk ruh hali nasıldı falan
gibi meseleler. Röportajdan sonra yemek yedik. Ben gazeteciyim.
Şeytanla bile röportaj yaparım. Şimdi Aziz Yıldırım ile röportaj
yapsam Fenerbahçeli mi olacağım? Kiminle istersem yaparım ama şimdi
Öcalan röportajının fotoğraflarını internette dolaştırıp bana
sövüyor bazıları. Ulan gizli bir şey mi yaptım. Bütün Türkiye
biliyor röportaj yaptığımı.
Sizden korkan çok, peki Fatih Altaylı neden
korkar?
En çok gece kelebeğinden korkarım, gündüz kelebeğinden daha az.
Çekirgeden süper korkarım. Peygamber devesinden ödüm patlar. Hamam
böceğinden tiksinirim, bakamam, elleyemem. Devam edeyim mi ?
Yok... Huylanmaya başladım. Çocukken de kavgacı
mıydınız?
Değildim. Kavgacılığım Galatasaray Lisesinde okurken, Beyoğlunda
geçirdiğimiz günlerde başladı.
Gençlik Beyoğlu'nda geçtiğine göre sandviç kültürünüz de
olmalı...
Sandviç için ölürüm. En sevdiğim yemek dilli kaşarlıdır. Hem kendim
tost yaparım hem de en iyi tost yapan yerleri bilirim.
Tosttan başka yemek yapamaz mısınız?
Her yemeği çok iyi yaparım. Mesela taze makarnam şahanedir.
Hamurunu kendim açar yaparım. Benim gibi yapanı bulamazsın. Sonra
ördeğim çok güzeldir. Patlıcan musakkam, imambayıldım harikadır.
Her türlü av ürünleri yemeği. Ördek mesela. Süperimdir. Bir de
tabii pilav...
Dinlerken kilo aldım, yemeği geçip, müziğe
gelelim.
Daha çok eskileri tercih ediyorum.. Geçen gün Beatles dinliyorum
diye Hande kasedi kırmakla tehdit etti. Rock'çıyım. Eski
zamanların. Rock'ın rock olduğu zamanların.
Peki ya şöyle acılı acılı arabesk?
Dinlemez miyim, bayılırım. İbrahim Tatlıses, Orhan Gencebay ve
Müslüm'ün bazı şarkıları çok hoşuma gidiyor.
Altaylı'yı ailesi dışında 'ayakta tutan'
ne?
Kendime ve hayata karşı toleransım çok yüksek. Hayatta hiçbir şeyi
umursamam. Takmam. Dert etmem. Hatta Hande bazen bana 'Sen android
misin' der. Mesela Sabah Gazetesi'ne el kondu. İşimden oluyorum,
geleceğe dönük bütün imkanlarımdan, haklarımdan oluyorum...
Karalar bağlandı tabii...
Dur dinle. İşsiz kaldım. Başka bir gazeteye gitmem çok zor.
Etrafımdaki herkes kan ağlıyor. Herkesin gözü bende. Acaba ne
durumda. Morali nasıl diye bakıyorlar. Benimse umurumda değil.
İşten çıkıp eve geldim kağıt oynamaya başladık.
Nasıl yani?
Resmen, işsiz güçsüzüm 10 gün kanasta oynadık kakara kikiri.
Evdekilere "Her şey yolunda" imajı mı?
Bende oyunculuk yeteneği yoktur. İçim neyse dışım da o. Ölümden
başka hiçbir şeye üzülmem. Ne demişler "Polisle git, jandarmayla
git ama imamla gitme, çünkü geri dönemezsin." Aklım yerinde.
Sağlığım yerinde. Gazete gitmiş, iş gitmiş bana ne. Yenisini
bulurum, bulamazsam yaparım.
ÖLMEKTEN DEĞİL, YAŞLANMAKTAN KORKUYORUM
Babanızın cenazesinde hüngür hüngür ağladınız. Onu çok
sevdiğinizden mi yoksa size ölümü hatırlattığı için
mi?
Babamı artık göremeyeceğim için ağladım. Onu özleyeceğim için. Bana
tatlı tatlı konuşamayacağı için, bana artık bir şeyler
öğretemeyeceği için ağladım. Yoksa ölümden bir korkum yok.
Aklımızın erdiği günden itibaren biliyoruz ki, hepimiz öleceğiz. Bu
kadar kesin bir şeyden korkulur mu? Hatta gereğinden uzun yaşamayı
anlamsız buluyorum. İnsan ömrü 60-70 sene normalde. Sonrasında
kendime ve insanlara yük olmaktan korkuyorum.
O ne demek?
Düşünsene otururken donuma ediyorum. İnsanlara yük olmak karşı
taraftan çok kendine saygısızlık. Paran olsa daha da kötü. 'Ölse de
parası bize kalsa' diye gözünün içine bakarlar.
TÜRKÇE DUA EDERİM
Peki dua ediyor musunuz?
Tabii ama Arapça değil Türkçe dua ederim. Şimdi sen neden diye
soracaksın anlatayım. Çocukken annemin evinde mukabele var.
Hocaefendi Arapça okuyor, kadınlar dua ediyorlar. Birden
aralarından birkaçı fenalık geçirip dövünmeye başladı.
Lisanın önemi yok diyorsunuz.
Tabii. Allah konuştuğum dille fazla ilgilenmiyor. Aklımdan geçeni
bilen Allah, dilimi mi önemseyecek. Ama hayır yapmaya çok inanırım.
Goethe'nin "Zengin ölmek ayıptır" diye bir sözü vardır. Zengin
ölürsen hem hayatının hakkını vermemişsin hem çevrene haksızlık
yapmışsın demek oluyor.
Peki ya geride kalan çoluk çocuğun hakkı?
Parayı aptal çocuğa bırakırsın yok eder, akıllı çocuğa bırakmazsın
yoktan var eder.
Peki Hande hanım 'Kahperengi'yi yazarken neden evi 'terk
etti' ?
Evdeki o karmaşa arasında bir türlü dikkatini toplayıp yazamıyor.
Amerika'da bir yazarlar köyü varmış, oraya davet etmişlerdi. Ama
Boston uzak geldi. Miskindir çünkü.
Miskin mi?
Hande'nin "Miskinden kötülük gelmez" diye bir görüşü vardır. Neyse
sonra Karaköy'de sevimli bir han dairesi bulduk ay başında
taşınması için. Ben de gittim gördüm. O ara kulağıma bazı
dedikodular geldi.
'Han Duvarları'nı mı yazacakmış?
Yok, Fatih sevgilisine daire tuttu diye söylentiler çıktı. Güldük
tabii. Bir ay orada yaşadı.
Güç gelmedi mi bir aylık bekar hayatı size?
Yok canım her gün telefon açıyor, sonra zırt pırt eve geliyordu
Hande.
Özlemiştir herhalde.
Hayır tembelliğinden. Talimat vermek için arıyordu. Zaten gün aşırı
eve de geliyordu.
Tembellikten başka kötü tarafı yok mu
eşinizin?
Cimridir. Hayatımda bu kadar pinti bir insan görmedim.
Ya kıskançlık?
Sen olsan kıskanmaz mısın beni? Şaka tabii. Dozunda bir kıskançlığı
vardır ama son zamanlarda iyice azaldı. Galiba artık beni
kaydadeğer bulmuyor. Kim napsın bu yaşlı başlı adamı diyordur.
KADINLAR KIVANÇ TATLITUĞ'U BEĞENİR ALİ SABANCI'YLA
ÇIKAR
Kadınlar gücünüze mi yoksa fiziğinize mi tav
oluyor?
Bu kadınların beğenme işi tamamen palavra. Onlar Kıvanç Tatlıtuğ'u
beğenirler, Hacı Sabancı ile çıkarlar. Türkiye'de en seksi erkek
seçilenlere baksana. Mehmet Ali Birand seçildi ki, dünya tatlısıdır
ama Hacivat'tan biraz hallicedir. Sonra Ahmet Mete Işıkara, Turgut
Özal...
Peki sizi neden beğeniyorlar?
Beni beğendiklerini sanmıyorum. Ama genellersek bir erkeği çeşitli
nedenlerle beğenebilir kadın. Yakışıklılığı için, parası için,
esprisi için... Ama zengin adam iflas ediyor kadın da onu terk
edince kızıyorlar.
Biriyle parası için beraber olmak ayıp
ama...
Diyelim ki ben bir kadınla güzelliği, ya da başka bir meziyeti için
beraberim. Kadın kendine bakmaz, şişmanlarsa gözden düşer. Adam
terkeder veya çapkınlık yapar. Kimse de ayıplamaz. Hatta "Kadın da
pek çirkinleşmişti canım" derler. O zaman tersi de geçerli. Para o
adamın bir özelliği, iflas edince bunu kaybediyor. Kadın da artık
onu istemeyebilir. Birisiyle parası için beraber olmak niye ayıp
olsun. Güzelliği için beraber olmak ne kadar ayıpsa, o da o kadar
ayıp.
KIZIMIN BİR FENERBAHÇELİ İLE EVLENMESİ BENİ
YIKAR
Zeynep'in bir Fenerbahçeli ile evlenmesine izin verir
misiniz?
İnsanın hayatta istemeyeceği şeyler vardır ya benim için onlardan
biri bu. Konu Fenerbahçe olduğu için değil. Bence aile ortak
mutluluklardan oluşur. Düşünsene Fener-Galatasaray maçını
izliyoruz. Hande'yle ben 'geçirdik' diye bağırıyoruz, Zeynep
üzülüyor. Ya da tam tersi.
Siz de geçirdik diye bağırmayın canım...
Olur mu işin bütün zevki o. Ben aynı takımın taraftarlarının
evlenmelerinin, ya da evlendikten sonra aynı tarafa geçmelerinin
gerektiğine inanırım. Tasada ve kıvançta beraber olma hali çok
önemli. Bu yüzden Fenerbahçeli arkadaşlarımın çocuklarını
Galatasaraylı yapmaya uğraşmam.
Magazine nasıl bakıyor Fatih Altaylı?
Çok severim. Gazeteyi elime alınca önce magazin bölümüne
bakarım...
Daha renkli tabii...
Siyaset bana göre dünyadaki en sıkıcı şey. Magazin bir alem ya..
Bizim gazetede 'kim kimin sevgilisi' diye bir şema çıkarmışlardı.
Oklarla gösteriyorlar. Birbiriyle yatmayan kalmamış. Beni çok
eğlendiriyor. Neredeyse sokakta görsem manşetlerdeki insanları
merhaba diyeceğim. O kadar yakın olduk hepsiyle gazetelerde göre
göre. İnsan kızının sevgilisi kim bilmeyebilir ama bu magazine
figürlerinin her şeyini biliyoruz maşallah.