ALKIŞLAR; İbrahim Tatlıses için çünkü...

Hafız-ı Şirazi, "Bir dere kenarına otur da ömrün geçişini seyret" demişti...
İbrahim Tatlıses'in bir nehir kenarına oturup ömrün akıp gidişini seyretmek için hiç vakti olmadı...
Hep çalıştı, çalıştı, çalıştı...
Hep bir alaca karanlığın içinde bocaladı durdu biz onu neonların parıltısında izlerken...
Sonra bir gün, az daha dere kenarında oturmaya fırsat bulamadan gidecek; sevdiklerinin ardından yaktığı o yürek parçalayan ağıtlar kendisi için yakılacaktı...
O menfur saldırıya uğrayıp da hasatenenin yoğun bakım servisine alındığında yaşama şansı % 20, sonsuza kayıp gitme ihtimali % 80'di...
O, yapılamayacak olanı yaptı yine...
Her zaman olduğu gibi bu kez de şaşırttı sevenlerini...
Ama bu sefer iyi ki şaşırttı...
Zira iki gün içinde; yaşama şansını % 90'a yükseltirken, sonsuzlukta yitip gitme olasılığını ise %10'a düşürdü...
Ve inşallah...
Sadece ve sadece Allah'ın "günün geldi İbrahim" diyeceği uzun yıllar sonra, aracısız gidecek çok sevdiği Allah'a...
Ve biz; hayata tutunma konusundaki direnciyle İbrahim Tatlıses'i alkışlıyoruz...