Alkışlar Cem Yılmaz ve ekibi için

Arif V 216…
Harika bir film…
Tam da sinemanın işlevini yerine getiriyor…
Çünkü…

*

Sinemayı tiyatrodan ayıran en büyük özelliği, teknolojiyi sonuna kadar kullanabilme imkânı…
Cem Yılmaz da olabildiğince güzel ve doğru kullanıyor teknolojiyi…
Ve…
Eğlendirirken de mesaj verilebileceğini kanıtlıyor…

*

Filmde en çok, zengin/zenginlik/kötülük ile ilgili olan bir hüküm cümlesini sevdim…
“Kötü olan zenginlik değil” diyordu Arif… “Kötü olan sadece bazı zenginler…”

*

Çocukluğumda da aynı temayı işlerdi siyah beyaz Yeşilçam filmleri…
Zenginlik kötü değildi…
Zengin/patron tipi olarak Hulusi Kentmen de vardı…
Mümtaz Ener de…
Kentmen sevimli, anlayışlı ve merhamet sahibi zengin/patrondu…
Ener ise kötü, acımasız, hoşgörüsüz ve sevgiden nasibini almamış zengin/patrondu…

*

“Yani” diyordu delikanlılık çağımın filmleri:
“Kötü olan zenginlik ya da zenginler değil; kötü olan insan…”

*

Öyle ya…
Erol Taş genelde zengin değil hatta fakirdi bile ama kötüydü…
Ali Şen ise hem zengin ama hem de kötüydü…

*

Tavsiye ederim…
Hem güleceksiniz…
Hem de gelecekte iş dünyasını (Hatta sosyal hayatımızı da.) ele geçireceği iddia edilen yapay zekâdan korkmamanız gerektiğini göreceksiniz…
Çünkü…

*

Her şeye rağmen geleceğin insanını, yapay zekâya sahip robottan üstün kılacak yegâne duygu vicdan ve aşk olacak…
Ya da…
Robotlar da vicdan sahibi olup, aşkı doyasıya yaşayacak…
Sevgi duyabilen, vicdanı olan ise robot bile olsa kötü olmayacak…

*

Alkışlarım Cem Yılmaz ve ekibi için…