Alkışlar Ayşe Şener için
Ayşe Şener’in dünkü Milat’ta “Sevmek sensin, sevilmek o” başlığı altında yayımlanan yazısını okumadıysanız tavsiye ederim, okuyun lütfen…
Ayşe Şener’in dünkü Milat’ta “Sevmek sensin, sevilmek o” başlığı altında yayımlanan yazısını okumadıysanız tavsiye ederim, okuyun lütfen…
*
Mezkûr yazısının bir yerinde “çaba” ve “dua” için bakın ne diyor:
“Çaba; hayal ettiğimiz, istediğimiz bir şeyi, hakikaten istediğimizi emek vererek ispat etmek”.
“Dua; o hayali sözlü sözsüz fısıldamak. İlgili mercie sessiz ve gösterişsiz, sırlaşarak bildirmek.”
*
Bilhassa “dua” tarifine bayıldım.
Km demişti unuttum…
Belki de bir kitapta okumuştum ama şu anda net hatırlayamıyorum:
“Doğru dua istemek değil şükretmektir” diyordu…
*
Ayşe Şener ise “istemek” ya da şükretmekten değil, duanın “gösterişsiz ve sırlaşarak” yapılması gerektiğinden söz ediyor…
*
Ne yazık ki pek çoğumuz dualarımızı adeta haykırarak ve ellerimizle yüce Allah’a adeta dokunacakmış gibi gösterişli kaldırışlarla ediyoruz…
*
Bakın…
Bu cümleler de Ayşe Şener’den:
“… en basitinden bir şeyler yapmak için ilk olmaya layık bulmayız kendimizi, nedense başlangıcı hep başkalarına bırakırız. Başlangıçtaki o cesaretin, tek başınalığın, o kendine inanmışlığın tadına talip değiliz.”
*
Konuyla alâkası yok ama…
Sekülerler de dansa etmek için önce mutlaka başkalarının kalkmasını beklemez mi?..
*
Uzatmayayım…
Çok başarılı bir yazı…