ALKIŞLAR; Ata Demirer için çünkü...

Türkiye sahnelerinde ve perdelerinde "üç komedyen" var...
Ata Demirer,
Şahan Gökbakar,
Cem Yılmaz...
Ata Demirer "Ailenizin komedyeni"...
Ticari düşüncesi olmadığı gibi, ekonomik risk almaktan da korkmuşa benziyor...
Samimi...
Saf (asla aptal değil)...
Kolay inanan...
Yalan söylemeyi beceremeyen...
Sahneye yüzlerce insanın karşısına çıkıp klarnet çalan, şarkılar söyleyen ama sosyal olmayan, manhcup bir genç adamı oynuyor...
Pardon...
Oynamıyor; yaşıyor, yaşatıyor...
73 milyon Türk'ün en az 50 milyonunun fahri büyükelçisi...
Şahan Gökbakar 73 milyon Türk'ün en çok 15 milyonunu temsil eden "sıradışı" bir tip...
Aptal ama zeki görünmek için kıçını yırtan; kaba, tiksinti verici, pervasız, kendini bir bok zanneden ama hiç bir işe yaramayan bir Maço/Kıro karışımı...
Cem Yılmaz kalan 8 milyonu temsil eden; 65 milyonluk kitleyle dalga geçerek para kazanan, bu arada kendilerini 65 milyon Türk'ün dışında ve elbette "fevkalâdenin fevkinde" gören "elitçi" kesimin adamı...
Kendisi, güldürdüğü kitlelerden daha çok gülen, gülebilen tek komedyen...
Her esprisinden önce içinden "iyi ki şu, entel geçinen ve haber anlatsam espri yaptığımı zanneden salak elitçi gurup var da paranın damına çivi çakıyorum" diye geçiren ve kendisini izleyenlerin salaklıklarına kahkahalarla gülen "uyanık"...
Yılmaz Erdoğan mı?..
Erdoğan "komedyen" değil, "filozof"...
Keza ustası Ferhan Şensoy Usta da asla komik olmadı...
Her oyununda yeni felsefeler üretti, toplumsal hiciv yaptı...
Bu kadar lâf yeter...
Zira, bütün bunlardan sonra alkışlayacağımız kişi belli oldu...
ALKIŞLAR; dün gece Cüneyt Özdemir'in CNNTÜRK'te konuğu olduğu süreçte samimiyetinden bir tek saniye bile şaşmayan, her şeyi açık yüreklilikle anlatan, izleyicilerin evlerindeki kanepelerden birinde başından geçenleri anlatan Ata Demirer için...