GAZETECİLER.COM
Radikal yazarı Akif Beki bugün yandaş medya polemiğine ayırmış ve hükümete muhalif gazetelere saydırmış. ‘Yandaş-fobik’lere, bu bahiste son hitabemdir.' diye söze başlayan Beki, bir de 'yandaşlık fetvası' vermiş.

İşte meşru yandaşlığın formülü:

"Batı medyası, aşmış bu kompleksi...
Kayıt dışı ve münafıkane olmadıkça, yandaşlık bir sorun değil... Aslolan, şeffaf olmak ve doğru bilgiye dayanmaktır."

Beki'nin yazısının tamamı:

Bana tandansınızı söyleyin

‘Yandaş-fobik’lere, bu bahiste son hitabemdir.
Tövbemi bir daha bozmak zorunda bırakmazsınız umarım.
Yolunu yol, töresini töre bellediğiniz referans gazetelerinden iki örnek getiriyorum bugün size.
İhtimal ki, tedavinize vesile olur, şifa bulursunuz.
Mustarip olduğunuz ‘yandaş-fobi’ rahatsızlığından belki böylece kurtulursunuz.
Ki, rahatsızlığınız esasen, ‘bastırılmış yandaşlık’tan mütevellit bir komplekstir.
Yandaşlık, hücrelerinize kadar işlemiş sizin, lakin açığa vuramıyorsunuz.
Bütün kıvranmalarınızın sebebidir bu.
***
Biraz yüreklenmekle son verebilirsiniz acılarınıza.
İnanın bana!...
En büyük yandaş sizsiniz, hep öyleydiniz.
Daha fazla saklanmanıza gerek yok, artık gerçek kimliğinizle ortaya çıkabilirsiniz.
Diliyorum ki, kompleksinizi yenmeyi en kısa sürede başaracaksınız.
Atın şu körolası mahçubiyeti üzerinizden.
Ya göründüğünüz gibi olun, ya da olduğunuz gibi görünün.
Bakın, medyada küresel trendler değişmeye başladı.
Amerika’da The New York Times, İngiltere’de The Guardian gazeteleri, meşrebinize uygun örnekler...
NYT editörü Bill Keller ile Mccain kampanyasının operasyonlar sorumlusu Steve Schmidt arasındaki polemiği, bilhassa inceleyin.
Başkanlık yarışı sırasında kapışmışlardı...
Schmidt, gazetecilik ahlakını bir kenara bırakıp, John Mccain’e karşı Obama’nın avukatlığını yapmakla suçlamıştı New York Times’ı.
Birine karşı, diğerinden yana olmak...
Her haber ve her yorum, birine karşı diğerinden yana değil midir zaten?
Editör Keller, lisanı münasiple şöyle cevap vermişti;
“Biz işimizi yaptık, yaparız, gene yapacağız...”
Daha, düzinelerce benzer vaka bulabilirsiniz.
***
Batı medyası, aşmış bu kompleksi...
Kayıt dışı ve münafıkane olmadıkça, yandaşlık bir sorun değil... Aslolan, şeffaf olmak ve doğru bilgiye dayanmaktır.
Gazetelerin, siyasi eğilimlere sahip olup, bunu gizlemeyeni makbul, oralarda.
İngilltere’de The Guardian, Amerika’da The New York Times... İkisi de sol liberal duruşlarıyla şöhret bulmuş.
İlki, İşçi Partisi’nin; ikincisi de Demokratlar’ın açık yandaşıdır.
Bu bir sır değil.
Muhafazakâr Tory’ler ile Cumhuriyetçiler’in bu ikisinden ne çektiğini bir Allah bilir, bir de Bush ile İngiliz sağı...
Yakınmalarını bir duysanız.... Kök söktürüp illallah ettirmişler.
Yandaşın önde gideni olabilirler, evet...
Fakat sizden bir farkları var, o da dürüstlük!
Ne olduklarını gizlemedikleri gibi, kompleks refleksleri de vermiyorlar.
Bugüne kadar kimseyi yandaşlıkla suçladıkları ne görülmüş, ne duyulmuş.
Anketlere göre, 200 yıllık The Guardian’ın okurları, yüzde 80 nispetinde İşçi Partisi seçmeniymiş.
Demektir ki, okuru kandırmamışlar, aldatmamışlar... Hangi müşteriye hitap eden, nasıl bir ürün satıyorlarsa, onu yazmışlar etiketlerine.
Gazetenin en etkili kalemleri, birçoğunuz gibi aktif siyasete dahi bulaşmışlar.
Parti kuruluşunda yer almışlar, Tony Blair’e omuz verip liderliğe taşımışlar, daha neler neler...
Bush’a, ‘katli vacip’ bir suçlu muamelesi çekerken... Irak savaşındaki baş şeriki Tony’yi, ulusal kahramanlığa yüceltip yere göğe sığıdıramamışlar mesela...
***
Bunlar, sizin de yapmadığınız şeyler değil, biliyorum.
Haydi, cesaretinizi toplayıp, bana tandansınızı söyleyin.
Artık şeffaf yandaşlık moda, siz de uyun, rahat edersiniz.