Ahmet Hakan'a aptal rolünü nasıl yedirdiler?
"4 Yüz" projesi için çekilen reklam filminde olmayan kabloyu kesmek isteyen adamı oynayan Ahmet Hakan "korkarım ben bu işte oyuna getirildim" dedi.
GAZETECİLER.COM
Hürriyet yazarı Ahmet Hakan, ekranlarda dönmeye başlayan Hürriyet reklamını yazdı bugün. Hakan, reklma filminde olmayan kabloyu kesmek isteyen adam durumuna nasıl düştüğünü anlatırken "korkarım ben bu işte oyuna getirildim" dedi.
İşin perde arkası şöyle gerçekleşti: Reklam filminin senaryosunu elime ilk aldığımda yönetmen arkadaşa, "Repliklerimizi değiştirebiliriz değil mi?" dedim.
Cevapgayet anlayışlıydı: "Tabii...
Tabii... İstediğiniz gibi değiştirebilirsiniz." Sonra çekim başladı.
Ben sözlerimde yaptığım küçük değişiklikle "olmayan kabloyla uğraşan adam" rolünden inceden sıyrılmaya çalıştım.
Diğerleri ise olaya "daha artistik cümleler" ile dalmaya çalıştı.
Fakat senaryo dağıldı, bütünlük bozuldu.
Çekim uzadıkça uzadı...
Bir daha çekildi, bir daha çekildi, bir daha, bir daha...
Acayip yorulduk, acayip sıkıldık, "Bitse de gitsek" falan demeye başladık.
Durumdan istifade eden yönetmen arkadaşımız, işte tam bu noktada, "Kâğıt üzerindeki repliklere uyarsak daha iyi olacak" demesin mi?
Benim açımdan olay zaten "Yeter ki bitsin de olmayan kabloyla uğraşan adam durumuna düşmeye razıyım" noktasına çoktan gelmişti, hemen kabul ettim.
Üç isim de "daha artistik cümle kurma" hevesinden anında vazgeçti.
Böylece en başa dönüldü ve reklam filmi çekilebildi.
? ? ?
Ancak reklam filmini ekranda seyretmeye başladığım andan itibaren, "Korkarım ben bu işte oyuna getirildim / korkarım ben bu işte oyuna getirildim" diye sayıklayıp duruyorum.
Hakan yazının devamında reklamdaki oyunculukları kritik ediyor. Okumak
Hürriyet yazarı Ahmet Hakan, ekranlarda dönmeye başlayan Hürriyet reklamını yazdı bugün. Hakan, reklma filminde olmayan kabloyu kesmek isteyen adam durumuna nasıl düştüğünü anlatırken "korkarım ben bu işte oyuna getirildim" dedi.
İşin perde arkası şöyle gerçekleşti: Reklam filminin senaryosunu elime ilk aldığımda yönetmen arkadaşa, "Repliklerimizi değiştirebiliriz değil mi?" dedim.
Cevapgayet anlayışlıydı: "Tabii...
Tabii... İstediğiniz gibi değiştirebilirsiniz." Sonra çekim başladı.
Ben sözlerimde yaptığım küçük değişiklikle "olmayan kabloyla uğraşan adam" rolünden inceden sıyrılmaya çalıştım.
Diğerleri ise olaya "daha artistik cümleler" ile dalmaya çalıştı.
Fakat senaryo dağıldı, bütünlük bozuldu.
Çekim uzadıkça uzadı...
Bir daha çekildi, bir daha çekildi, bir daha, bir daha...
Acayip yorulduk, acayip sıkıldık, "Bitse de gitsek" falan demeye başladık.
Durumdan istifade eden yönetmen arkadaşımız, işte tam bu noktada, "Kâğıt üzerindeki repliklere uyarsak daha iyi olacak" demesin mi?
Benim açımdan olay zaten "Yeter ki bitsin de olmayan kabloyla uğraşan adam durumuna düşmeye razıyım" noktasına çoktan gelmişti, hemen kabul ettim.
Üç isim de "daha artistik cümle kurma" hevesinden anında vazgeçti.
Böylece en başa dönüldü ve reklam filmi çekilebildi.
? ? ?
Ancak reklam filmini ekranda seyretmeye başladığım andan itibaren, "Korkarım ben bu işte oyuna getirildim / korkarım ben bu işte oyuna getirildim" diye sayıklayıp duruyorum.
Hakan yazının devamında reklamdaki oyunculukları kritik ediyor. Okumak