Ahmet Altan mı Fatih Altaylı mı yalan söylüyor?

GAZETECİLER.COM

Taraf gazetesi Cumhuriyet Bayramı'nı ne manşetten gördü, ne koca koca fotoğraflarla duyurdu. Türk medyasında hayli farklı bir tavır olduğu için zaten çok seveni olan Taraf da yine eleştirilerin hedefi oldu. Ahmet Altan 'gelişmiş dünyada gazeteler böyle şeyler yapmaz' diye yazdı. Fatih Altaylı ise Altan'ı yalan söylemekle suçladı.

Peki gerçek ne? Kim yalan söylüyor? Avrupa'nın ve Amerika'nın önde gelen gazeteleri bu tarz bayramları nereye koyuyor, manşete taşıyorlar mı? Yoksa Ahmet Altan'ın dediği gibi bu durum sadece diktatörlüklerde mi geçerli?

Taraf yazarı Yıldıray Oğur konuyu bugün köşesine taşımış ve tartışmaları noktalayacak veriler ile iyi bir arşiv gazeteciliği örneği Oğur, 4 Temmuz  Amerikan Bağımsızlık günü çıkan Amerikan gazetelerinin, 14 Temmuz Fransız İhtilali'nde de Fransa'nın önde gelen gazetelerinin ilk sayfalarını incelemiş. Bakalım kim haklı. Dünya basını 29 Ekim'in muadili olan bayramları nasıl karşılıyor?

"14 Temmuz 2009. Dünyayı sarsan Fransız Devrimi’nin, Fransa’nın en büyük milli bayramının 220. yıldönümü. Le Monde’un birinci sayfası. Görünürlerde devrimden, milli coşkudan işaret yok. Sanki Taraf. Manşet: Şayet Avrupa’yı Sahra Güneşi Isıtacak Olursa. Güneş, ısıtmak. Devrimci sıcaklığından mı bahsediyor acaba? Yok, Afrika çöllerinden elektrik üretmekle ilgili bir habermiş. Yanda Obama, aşağıda kanser. Jeanne-d’Arc var. O da jilete giden bir savaş gemisinin adı olarak birici sayfaya girmiş.

Yani 14 temmuzun Le Monde’u aynı 29 ekimin Taraf’ı. Tek bir satır yok.

Belki Le Monde satılmış, dış güçlerin esiri olmuş, cumhuriyet karşıtı Katolik bir cemaatten para almaya başlamış, devrimi yıpratmaya çalışıyordur diyerek Le Figaro’ya, Le Parisien’e bakıyoruz. O da ne. Koskoca bir askerî geçit töreni resmi var. “İşte Fransa’nın Habertürk’ü” derken, o askerlerin kafasındaki türban dikkatimizi çekiyor. Evet, Bayram manşet olmuş ama Hint Başbakanı’nın bayram için Paris’e gelmiş olması nedeniyle resmigeçitte Hint ordusunun en önünde yürüyeceği haberiyle.

Belki bu yıl bir sorun olmuştur. Gazeteler koskoca devrimin yıldönümünü atlamıştır diyerek geçen yıl 14 temmuzdaki gazete manşetlerine bakıyoruz.

Le Figaro “Amerika Resesyondan Çıkıyor”; Le Monde “Mali Spekülasyon: Bankalar Nasıl Denetlenecek?”; Libération “Chirac (Eski) İşlere Dönüyor”...

Fransa’da cumhuriyet tehlikede. Danton, Robespierre unutulmuş.

Bakalım Amerika’da gazeteler Habertürk’teki refiklerimizin dediği gibi 4 Temmuzlarda milli bir coşkuyla, Washington resimleriyle, Kurucu Babalara saygılar manşetleriyle mi çıkıyorlar?

4 Temmuz 2009 tarihli The New York Times. Manşet: Irak savaşı bitti. Taraf’ın 29 ekimde Kürt savaşı bitti manşeti gibi bir şey. Alta da bayram seyran demeden bir Guantanamo haberi koymuşlar. Sağda solda ne Kurucu Babalar, ne Washington, ne Bağımsızlık Günü için bir kelam var. 4 Temmuz 2009’un The New York Times’ı da 29 Ekim 2009’un Taraf’ına benziyor.

Aramaya devam ediyorum. Yok, bütün gazeteler mütareke basını kıvamına gelmiş. Milli hassasiyetler unutulmuş. Herkes dünya dertlerine dalmış.

Daha fazla mahcup etmemek için aradım, taradım ve sonunda buldum. İşte Fatih Altaylı’nın bütün dünyada böyle dediği “dünyadan” bir bayram gazetesi. China Daily. Çin Komünist Partisi’nin gayrıresmî yayın organı. 1 Ekim 2009. Çin Halk Cumhuriyeti’nin kuruluşunun 60. yıldönümü. Evet, Komünist Partisi’nin yarı resmî yayın organının milli bayram coşkusu bizim gazetelere benziyor. Ama metinlerde hamaset yok, tek bir slogan yok, Mao resmi yok. Bizimkilere göre daha mahcup.

Demek ki herkesin kendine göre bir ‘bütün dünya’sı varmış. İşte size iki tane birbirinden farklı dünya. Siz hangi dünyadansınız? Sizin gazeteniz hangi dünyada çıkıyor?"